پذیرایم باش
22 آبان 1402 توسط M.mirzai
خداوندا!
آمدهام به بوستانت تا تخم نیاز بکارم و گل اجابت برچینم.
کبوتری بال شکسته ام به دنبال مرهم عنایت آمده ام تا لانه دل بسازم.
آمده ام، درخت ایمانم را با ریشه های محکم و استوار در خاک آستانت جای دهم.
آمده ام که بمانم نه سبزه ای باشم که با اولین خزان گناه زرد و نابود شوم.
آمده ام لبیک گویان، پس پذیرایم باش.